U.I. Engineering

001 ข้อดีของงานที่อบชุบด้วยเตาสูญญากาศ  

• ผิวสะอาด
• งานไม่สูญเสียคาร์บอนออกไป
• ไม่เกิดอ๊อกซิเดชั่น
• เกิดการเปลี่ยนรูปน้อย
• แก้ไขและเปลี่ยนแปลงง่าย
• สามารถบัดกรีแข็งภายใต้สูญญากาศที่อุณหภูมิสูงได้
• ประหยัด

• พื้นที่บรรจุงาน 650x600x900 มม.
• น้ำหนักบรรจุสูงสุด 650 กก.
• อุณหภูมิใช้งานสูงสุด 1,300 oC
• ความเที่ยงตรงของอุณหภูมิ <+5 oK
• ชุบด้วยแก๊สไนโตรเจนความดัน 6~10 บาร์
• สามารถทำสูญญากาศได้ถึง 10-2~10-5 mbars 
  จัดสร้างโดย ALD (เยอรมัน)

• การส่งผ่านความร้อนด้วยการแผ่รังสีเพียงอย่าง
  เดียวภายใต้สูญญากาศ จะไม่ได้ผลที่อุณหภูมิต่ำ
  กว่า 500 oC และยังผลให้อุณหภูมิที่ผิว และแกน
  ของชิ้นงานมีความแตกต่างกันมาก
  ผลของความแตกต่างของอุณหภูมิดังกล่าวทำ
  ให้เกิดความเค้น (Thermal Stress) ซึ่งอาจจะเป็น
  ต้นเหตุทำให้เกิดการบิดงอของชิ้นงาน
• โดยการเพิ่มแก๊สไนโตรเจนความดัน 2 บาร์เข้าไป
  เพื่อทำให้เกิดการส่งผ่านความร้อนด้วยการพา ซึ่ง
  ทำให้การให้ความร้อนเป็นไปอย่างรวดเร็ว สม่ำเสมอ
  และทั่วถึง

• ในกรณีที่ชิ้นงานมีขนาดใหญ่ และรูปร่างสลับซับ
  ซ้อน การชุบให้เย็นตัวอย่างรวดเร็วทันที่ทันใด อาจจะ
  เป็นสาเหตุของการแตกร้าวและ/หรือการบิดงอของ
  ชิ้นงานอย่างรุนแรง
• การชุบโดยให้เย็นตัวลงมาที่ระดับเหนือจุดมาร์เทน
  ไซด์เริ่มต้นของวัสดุ ซึ่งควบคุมด้วยโปรแกรมโดยการ
  ติดตั้งเทอร์โมคับเปิล์สองเส้นไว้ที่ผิวและแกนของชิ้น
  เทียบเคียง(Dummy) ซึ่งบรรจุเข้าไปพร้อมกับชิ้นงาน 
  เป็นการชุบที่ทำให้การเกิดการบิดงอของชิ้นงานน้อยที่สุด

• ในขั้นตอนของการชุบนั้นเหล็กกล้าจะต้องถูกชุบให้เย็นตัว ในอัตราที่รวดเร็วและช้าเท่าที่จะสามารถกระทำได้
• ใช้อัตราการเย็นตัวที่เร็วเพียงพอเพื่อให้ได้โครงสร้างที่ สมบูรณ์และช้า ๆ หลังจากนั้น เพื่อป้องกันการแตกร้าว และการบิดงอต่าง ๆ ของชิ้นงาน
• เตาของเราสามารถควบคุมได้ทั้งสองอย่างคือทำการชุบ ด้วยแก๊สความดันสูงพร้อมกับการสลับทิศทาง ของการชุบ ด้วยโปรแกรมที่กำหนดตลอดจนการชุบแบบมาร์เคว้นชิ่ง

• 
  
• การชุบแข็งเหล็ก เครื่องมือ ส่วนผสมสูง จำเป็นที่จะต้องกระทำภายใต้กระบวนการสูญญากาศ เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการเกิดอ๊อกซิ
  เดชั่น และการสูญเสียธาตุคาร์บอน
• ในกระบวนการภายใต้สูญญากาศของเราใช้ชิ้นเทียบเคียงซึ่งมี เทียบเคียงซึ่งมีขนาดที่มีความโตเท่ากับชิ้นงานที่จะทำการชุบ
  แข็งโดย ติดตั้งเทอร์โมคับเปิล์สองเส้นไว้ที่ผิวและแกน ซึ่งเทอร์โมคับเปิล์ดังกล่าวสามารถที่จะจัดการควบคุมอุณหภูมิ ที่ผิวและแกนของชิ้นงาน จนตลอดทั้งกระบวนการของการชุบแข็ง โดยวิธีการนี้เราสามารถที่จะ ; -
  
  1. จัดการเกี่ยวกับความเค้นอันเนื่องจากความร้อนซึ่งเกิดขึ้น ในขณะที่ให้ความร้อนแก่ชิ้นงาน และทำให้เกิดการบิดงอน้อยลง
  2. ป้องกันการเกิดโครงสร้างออสเทนไนท์ ไม่เพียงพอที่แกนและการเกิดการละลายของคาร์ไบด์ในโครงสร้างออสเทนไนท์ที่
  มากเกินไป โดยการควบคุมอุณหภูมิของการเกิดโครงสร้างออสเทนไนท์ที่แกน
  3. ประยุกต์ใช้กระบวนการมาร์เคว้นชิ่งเพื่อที่ จะป้องกันการแตกร้าวและลดการบิดงอ อันเกิดจากทั้งความเค้นที่เกิดจากความร้อน และการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง ในกรณีของชิ้นงานที่มีรูปร่างสลับซับซ้อน

 
การอบคืนไฟที่อุณหภูมิสูงจำนวน 3 ครั้งเป็นกฎทั่วไปของการทำงาน การอบคืนไฟครั้งที่ 1 เพื่อที่จะแยกสลายออสเทนไนท์ที่
ตกค้าง ซึ่งไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้ในเหล็กคาร์บอนสูง และเหล็กกล้าเครื่องมือส่วนผสมสูง โดยการอบคืนไฟครั้งที่ 2 เรา
ทำเพื่อควบคุมให้ ได้ความแข็งตามต้องการ การอบคืนไฟครั้งที่ 3 คือการอบคลายความเค้น เพื่อที่จะป้องกันการเกิดการแตกร้าว และการเปลี่ยนรูปตลอดกระบวนการที่ต่อเนื่องในภายหลัง

• 
  
• ส่วนมากเหล็กกล้าเครื่องมืองานร้อนมีความสามารถ ในการชุบแข็งสูง และสามารถที่จะทำการชุบแข็งด้วยแก๊ส ในกระบวนการภายใต้สูญญากาศ ประกอบกับขนาดของแม่พิมพ์ที่ใหญ่ขึ้น และปัญหาการแตกร้าวระยะแรก (EARLY CRACKING) ได้เกิดขึ้น ดังนั้นความเร็วในการชุบเป็นสิ่งที่จำเป็นจะต้องนำมา
  พิจารณา
• สืบเนื่องจากแผนภูมิ CCT ด้านขวามือ การเกิดโครงสร้าง
  เบไนท์ เกิดขึ้นในขั้นตอนที่เร็วกว่า การเกิดโครงสร้าง
  เพิลไลท์ และมันจะประกอบด้วย โครงสร้างออสเทนไนท์ที่ตกค้างอยู่ในเนื้อพื้น (MATRIX)จำนวนหนึ่ง การเกิดการรวมตัวของคาร์ไบด์ที่บริเวณขอบ
  เกรนของออสเทนไนท์ อันเนื่องมาจากการอบคืนไฟ เป็นสาเหตุของการเกิดการแตกร้าวระยะแรก (EARLY CRACKING)

• 
  
• ในการชุบแข็งเหล็กชนิดนี้ไม่สามารถ ที่จะหลีกเลี่ยง
  โครงสร้าง ออสเทนไนท์ที่ตกค้างได้ เพราะว่ามีส่วนผสม และคาร์บอนสูง
• บ่อยครั้งโครงสร้างออสเทนไนท์ที่ตกค้าง เป็นต้นเหตุของการแตกร้าว และการเปลี่ยนรูปของชิ้นงาน โดยเฉพาะชิ้นงานที่จะต้องไปทำ Wire Cut หรือเจียรไน การทำ Subzero Treatment หรือการอบคืนไฟที่อุณหภูมิสูงจำนวน 2 ครั้ง สำหรับชิ้นงานดังกล่าวมีความจำเป็นอย่างยิ่ง
• โดยการอบคืนไฟที่อุณหภูมิสูง ความแข็งที่ได้ จะอยู่ในช่วง 55~58 HRC ถ้าหากต้องการความแข็งถึง 60 HRC
  อุณหภูมิ ในการชุบแข็งจะต้องใช้ถึง 1,070 oC ซึ่งจะสูงกว่าอุณหภูมิ ชุบแข็งปกติคือ 1,030 oC ทั้งนี้ เพื่อที่จะให้ได้ความแข็ง อันเนื่องมาจากการเกิด second hardening กระบวนการเช่นนี้ไม่แนะนำ เพราะเป็นการเพิ่มปริมาณของโครงสร้างออสเทนไนท์
  ที่ตกค้าง
• การอบคลายความเค้นจะกระทำสำหรับ กระบวนการแปรรูป ด้วยเครื่องมือกลที่ต่อจากการชุบแข็ง

• 
  
• เหล็กไฮสปีดได้ถูกพัฒนาขึ้นมาสำหรับเครื่องมือตัด ซึ่งสามารถที่จะรักษาความแข็งที่สูงเอาไว้ ถึงแม้ว่าได้รับความร้อนถึงสภาพ ร้อนแดงโดยอันเนื่องมาจากการตัดที่ ใช้ความเร็วรอบสูง เพื่อวัตถุประสงค์นี้ อุณหภูมิชุบแข็ง จำเป็นจะต้องกระทำที่อุณหภูมิ 1,200 oC เพื่อต้องการความแข็งสูง
• การอบคืนไฟ จะต้องกระทำมากกว่า 3 ครั้ง เป็นเพราะเหล็กกล้าชนิด นี้มีปริมาณของโครงสร้างออสเทนไนท์ที่ตกค้าง ภายหลังชุบแข็งเป็นจำนวนมาก
• เครื่องมือตัดบาง ๆ สามารถที่จะทำการ ดัดได้โดยอาศัยคุณสมบัติของ โครงสร้างออสเทนไนท์ที่ตกค้างหลังจาก การชุบในขณะที่ยังอุ่นอยู่
• เหล็กไฮสปีดเมื่อใช้งาน ที่ไม่เกิดความร้อน (ROOM TEMPERATURE) และต้องการความแกร่ง จะต้องใช้อุณหภูมิ ชุบแข็งที่ต่ำกว่าปกติ ซึ่งกระบวนการสำหรับความ แกร่งสูงนี้เรียกว่า UNDER HARDENING
  

• 
  
• ฟิล์มของอ๊อกไซด์บนผิวของโลหะชิ้นงาน จะถูกขจัดโดยสูญญากาศ และผิวผนังของมันถูกอาบ ไปด้วยตัวประสาน (ALLOY) เป็นผลทำให้เกิด การเชื่อมประสานที่ดี
• ด้วยการให้ความร้อนแก่ ชิ้นงานที่อุณหภูมิสูงภายใต้ สูญญากาศที่เพียงพอแก่การแพร่ กระจายของโลหะทำให้เกิดการเชื่อม 
  ประสานที่ปราศจากสารมลทิน และเกิดโพรงภายใน
• ช่องว่าง (GAP) แคบ ๆ ที่มีค่าน้อยกว่า 0.05 มม. ทำให้การเชื่อมประสานของโลหะมีความแข็งแรง และความเที่ยงตรงสูง
  

ทรัฟฟ์ไตรด์ คือ กระบวนการไนไตรดิ้งด้วยเตาเกลือโดย DUFFERIT ประเทศเยอรมัน และได้ถูกใช้ในอุตสาหกรรมอย่างกว้างขวาง

• กระบวนการนี้กระทำในอ่างเกลือที่ต่ำกว่าอุณหภูมิวิกฤติ (510 ~ 580 oC) ซึ่งให้ไนโตรเจน และคาร์บอนจำนวนหนึ่ง โดยเกิดการแพร่กระจาย เข้าไปยังผิวของชิ้นงาน เกิดเป็นสารประกอบของ e-iron ขึ้นบนชั้นผิวของงาน
  ความแข็งของชั้นสารประกอบอยู่ในช่วงระหว่าง 400 ถึง 1,200 HV ขึ้นอยู่กับชนิดของวัสดุชิ้นงาน ซึ่งเป็นเหตุให้ทนต่อการเสียดสี และการเกิดรอยแผลขีดข่วนบนชิ้นงานได้

• 
  
• เครื่องมืองานร้อน : พิมพ์ทุบขึ้นรูป พิมพ์รีด และแม่พิมพ์ดาร์ยคาสติ้ง
• เหล็กกล้างานเย็น
• เหล็กไฮสปีด
• เพลาข้อเหวี่ยง และลูกเบี้ยว
• กระบอกสูบ เสื้อสูบ และฝาสูบ
• เฟืองต่างๆ
• วาลว์เครื่องดีเซล
• สกรูอัดของเครื่องฉีดพลาสติกและกระบอก
• Food processing equipments & tools

• QP คือกระบวนการของซ็อฟท์ไนไตรดิ้งเหลวซึ่งสามารถ ที่จะทำได้กับเหล็กทุกชนิด
• เป็นการบวนการที่ทำได้อย่างรวดเร็วมากไม่ว่าชิ้นงาน
  มีจำนวนมากหรือน้อย
• ได้ความแข็งที่ผิวสูงจึงทำให้อายุการใช้งานของเครื่อง
  มือยาวนานกว่า
• QPQ คือกระบวนการทำให้เกิดอ๊อกไซด์ โดยการเย็นตัว
  ในเกลือพิเศษ AB1 ซึ่งจะทำภายหลังจากกระบวนการ QP
• โดยการอบชุบด้วย QPQ สามารถที่จะเพิ่มความทนต่อ การกัดกร่อนเป็นอย่างมากควบคู่กันกับการทนต่อการ เสียดสี

• 
  
• ชั้นความแข็งของการทำไนไตรด์โดยกระบวนการทัฟฟ์ไตรด์
  ประกอบด้วย ชั้นสีขาว(ชั้นสารประกอบ) และชั้นแพร่กระจาย
• ลักษณะจำเพาะของผิวชิ้นงานส่งผลมาจาก ชั้นสีขาวเป็นหลัก
• ความแข็งของผิว และความลึกของชั้นไนไตรด์ทั้ง 2 ขึ้นอยู่กับชนิดของวัสดุชิ้นงาน และช่วงเวลาที่ใช้ทำไนไตรด์
• แผนภูมิด้านขวามือเป็นข้อมูลจากหนังสือของ BOHLER
  
  

• 
  
• QP เตาเกลือ TF1

Ø 500 x 750 mm
Ø 710 x 1500 mm
Ø 1000 x 1500 mm

• QPQ เตาเกลือ AB1
  50x1000x1400mm

  Ø 1000 x 1500 mm

ด้วยกระบวนการทัฟฟ์ไตรด์ QPQ ทำให้ความทนต่อาการกัดกร่อนเพิ่มขึ้นได้อย่างน่าทึ่ง 
     ในการวัดความทนต่อการกัดกร่อนของตัวอย่างและชิ้นส่วนมัก จะใช้วิธีการสเปรย์ด้วยน้ำเกลือ (SALT SPRAY TEST) ตามมาตราฐาน DIN 50021 และการจุ่มในสารละลายเคมี (TOTAL IMMERSION TEST) ตามมาตรฐาน DIS 50905
     รูปทางด้านขวาแสดงผลของการทดสอบสเปรย์ด้วยน้ำเกลือ 5% ที่อุณหภูมิ 30 C ซึ่งทำการทดสอบทั้งฮาร์ดโครมกับสลักลูกสูบ และQPQ กับแท่งเหล็กกล้าคาร์บอน ภายหลังจาก 40 ชั่วโมง เริ่มมีจุดของการกัดกร่อนและหลังจาก 180 ชั่วโมง ปรากฏการกัดกร่อนเต็มพื้นที่ส่วนใหญ่ของสลักลูกสูบ ซึ่งชุบฮาร์ดโครมไม่ปรากฏร่องรอยของการกัดกร่อน กับแท่งเหล็กที่ชุบ QPQ เลยแม้แต่น้อย

• 
  
• คาร์บูไรซิ่ง เป็นวิธีการอันน่าทึ่ง วิธีหนึ่งที่สามารถเพิ่มคุณสมบัติที่ดี 
  แก่ผิวของเพลา เฟือง และชิ้นส่วนของเครื่องจักรกลที่ต้องการความเค้นสูงอื่น ๆ
• คาร์บูไรซิ่ง สามารถทำการเปลี่ยนแปลงให้ชิ้นงาน ที่ทำด้วยเหล็กกล้าคาร์บอนต่ำเ ปลี่ยนเป็นทั้งเหล็กกล้าคาร์บอนสูงที่ผิว และเหล็กกล้าคาร์บอนต่ำที่แกนได้ในขณะเดียวกัน
• เมื่อทำการชุบชิ้นงาน ภายหลังจากทำคาร์บูไรด์ซิ่ง ให้ได้โครงสร้างมาร์เทนไซด์ และ ทำการอบคืนไฟ จะได้ความแข็ง และ ความแข็งแรงของโครงสร้างที่ผิวสูง ประกอบกับแรงสนับสนุนจากความเค้นที่ตกค้างอันเนื่อง มาจากปฏิกิริยาที่มีต่อกันระหว่างผิว และแกนในระหว่างการชุบ จึงเป็นผลทำให้เกิดการทนต่อการเสียดสี การทนต่อความล้าอันเกิดจากการบิดตัว และความล้าอันเกิดจากการหมุนสัมผัส(ROLLING-CONTACT) เป็นอย่างสูง
  

• CEconstant80 เป็นเกลือที่จดสิทธิบัติโดย DURFERRIT (ประเทศเยอรมัน)
• ด้วยขีดความสามารถของคาร์บอน ในเกลือสามารถควบคุมได้โดยง่าย จึงทำให้ความเข้มข้นของคาร์บอนที่ได้ มีปริมาณถูกต้องและแม่นยำ
• โดยกระบวนการคาร์บูไรซิ่ง ยังได้ไนโตรเจนจำนวนหนึ่งไปพร้อมๆ กันกับคาร์บอน ที่ได้โดยปกติ (คาร์โบ-ไนไตร)
• คาร์โบ-ไนไตรดิ้งสามารถควบคุมได้โดยอุณหภูมิที่ใช้ทำ
• การชุบโดยตรงจากอุณหภูมิคาร์บูไรซิ่งจะเกิดการเปลี่ยนรูปน้อย
• ประหยัด และ รวดเร็วแม้แต่ปริมาณงานจำนวนน้อย
  

• คุณภาพของชิ้นงานคาร์บูไรซิ่ง บ่งชี้ได้ทั้งโดยความแข็งของผิว และความลึกของผิว
• ความลึกของผิว ได้ถูกแบ่งออกเป็น ความลึกของผิว EFFECTIVE และความลึกของผิวรวม เพื่อความชัดเจนในการสั่งงาน
• ความลึกของผิว EFFECTIVE คือ ระยะจากผิวเข้าไปสู่ความแข็งที่กำหนดไว้ ถ้าไม่กำหนดไว้ให้ใช้ค่าความแข็ง HRC 50 เป็นตัวกำหนด
• ความลึกของผิวรวม คือ ระยะจากผิวถึงตำแหน่งที่เกิดแถบของความแตกต่าง อันเนื่องมาจาก การกัดด้วยกรดของเนื้อพื้นเหล็กเดิม หรือวิธีการทดสอบความแข็ง
  

การประมาณค่าความแข็งภายในของชิ้นส่วนคาร์บูไรซิ่ง โดยใช้จอมินีเคอร์ฟ (JOMINY CURVE) ของแข็ง เริ่มจากการ
เลือกสารชุบ เช่น น้ำหรือน้ำมัน การเลือกช่วงของความแข็ง เช่น ที่ผิว 3/4 จากแกนกลางหรือที่ศูนย์กลางของเพลา ค่าความ
แข็งหาได้จากจุดตัด โดยการลากเส้นจากเส้นผ่าศูนย์กลางของเพลา ลงมาตัดกับ จอมินีเคอร์ฟ (JOMINY CURVE) ของ
เหล็กชนิดนั้นๆ ซึ่งความแข็งผิวหมายถึงสภาพผิวที่ไม่ได้ทำการคาร์บูไรซิ่ง

• 
  
• เกลือกลาง Durferrit GS540/R2 ของ Degussa ที่
  หลอมละลายจะทำการปกคลุมชิ้นงานตลอดทั้งกระบวนการ
  ให้ความร้อนซึ่งเป็นการป้องกันการเกิดการสูญเสียคาร์บอน
  และการตกสะเก็ดของชิ้นงาน


• เมื่อนำชิ้นงานออกจากเตา ฟิล์มบาง ๆ ของเกลือจะเคลือบอยู่ที่
  ผิวของชิ้นงาน อันเป็นการป้องกันการสูญ เสียคาร์บอนและการ
  ตกสะเก็ด ซึ่งฟิล์มดังกล่าวนี้สามารถที่จะร่อนหลุดออกได้โดย
  ง่ายในสารชุบจึงทำให้เกิดการเย็นตัวที่รวดเร็วได้โดยสมบูรณ์


• ปริมาณของความร้อนที่มีมากในเกลือทำให้ชิ้นงาน สามารถที่
  จะได้รับความร้อนรวดเร็วถึง 3 เท่า ของเตาประเภทอื่น


• เบ้าเกลือจะถูกควบคุมคุณภาพประจำเป็นรายวันโดยการตักตะกอน และตรวจสอบการสูญเสียคาร์บอนโดยการใช้ลวด
  เหล็กกล้าคาร์บอนสูง
  

• ตลอดขั้นตอนของการชุบ ทำให้เกิดทั้งความเค้นที่เกิดจาก
  ความร้อนและความเค้นที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง
  อันเนื่องมาจากความแตกต่าง ของความร้อนระหว่างที่ผิวและ
  ที่แกนของชิ้นงานซึ่งเป็นสาเหตุของการบิดงอและการแตกตัว
  โดยเฉพาะกับชิ้นงานที่มีรูปร่างสลับซับซ้อน

• ปัญหาดังกล่าวข้างต้นสามารถที่จะป้องกันได้โดยการหยุดการ
  เย็นตัวของชิ้นงานที่เหนืออุณภูมิของการเปลี่ยนแปลงโดยสร้าง
  (MS) และหลังจากนั้นให้เย็นตัวอย่างช้า ๆ ซึ่งเรียกว่า
  ไทม์เคว้นชิ่ง (Time Quenching)

ออสเทมเปอร์ริง คือ กรมมวิธีชุบแข็งแบบพิเศษที่ต้องชุบชิ้นงานลงในอ่างเกลือร้อนที่มีอุณหภูมิคงที่ และแช่ทิ้งไว้ที่อุณหภูมิ
นั้น ระยะเวลาหนึ่ง เพื่อให้เปลี่ยนแปลงโครงสร้างสู่เบนไนท์ ซึ่งโครงสร้างเบนไนท์นี้ มีคุณสมบัติพิเศษในด้านความเหนียว
และความแกร่งสูง เมื่อเปรียบเทียบกับโครงสร้างมาร์เทนไซท์ ที่ได้จากการชุบแข็งและการคืนไฟโดยทั่วไป นอกจากนี้กรรม
วิธีนี้ ยังมีข้อได้เปรียบเกี่ยวกับการเปลี่ยนรูปและการเปลี่ยนขนาดภายหลังจากการอบชุบน้อย ตารางที่ 1 ข้างล่างจะแสดงตัว
อย่าง คุณสมบัติทางกล ซึ่งได้มาจากกรรมวิธีที่แตกต่างกัน 3 กรรมวิธี

• 
  
• ชิ้นงานจะถูกให้ความร้อนโดยการเหนี่ยวนำของสนาม
  แม่เหล็กไฟฟ้า ที่บริเวณชั้นผิวหน้าเพียงเท่านั้น
• ให้ความแข็งสูงที่ผิวงาน และทนต่อความล้าได้มากขึ้น
• ความเค้นแรงอัดที่ตกค้าง อันเกิดจากการชุบแข็งแบบอินดักชั่น ส่งผลดีในด้านการทนต่อความล้าของชิ้นงาน
• กระบวนการตกแต่งภายหลังจากการชุบ ไม่มีควมจำเป็นมากนัก เพราะกระบวนการนี้จะทำให้เกิดการสูญเสียคาร์บอน หรือเป็นสเกลบนผิวชิ้นงานเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
  
  

• 
  
• 
  
• ความแข็งที่ได้ ขึ้นอยู่กับส่วนผสมของคาร์บอน ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับความสามารถ ในการชุบแข็งของวัสดุ
• ความแข็งที่ได้จากการชุบด้วยอินดักชั่นจะสูงกว่าการ
  ชุบแข็งปกติ อันเนื่องมาจากความเค้นแรงอัดที่ตกค้าง ซึ่งเกิดจากกระบวนการชุบ
• ในขณะที่ความแข็งและความเค้นที่ตกค้างจะต้องรักษาไว้ การอบคืนไฟก็มีความจำเป็นจะต้องกระทำเพื่อป้องกัน
  การเปลี่ยนรูป และการแตกร้าวจากการเจียระไน ตลอดจนการเพิ่มความเหนียว
  

• โดยการชุบด้วยอินดั๊กชั่นผิวของชิ้นงานจะเกิดการขยายตัว
  อื่นเนื่องมาจากการเกิดโครงสร้างมาร์เทนไซด์ ขณะที่ส่วนภายใน
  ไม่เกิดการเปลี่ยนแปลง ความเค้นที่ตกค้างจึงเกิดขึ้น
• สืบเนื่องจากความเค้นที่ตกค้างดังกล่าว ทำให้ความแข็งที่ได้จากการชุบด้วยวิธีนี้สูงกว่าการชุบโดยทั่วไป
  และยังเป็นข้อได้เปรียบ

• การเลือกใช้กระบวนการอบชุบ
• การเลือกใช้วัสดุ
• การอ่าน และค้นหาสัญลักษณ์ของวัสดุ
• การเลือกใช้วัสดุที่ทดแทนกันได้
• การตรวจสอบ
• และหาสาเหตุของการผิดพลาดอันเนื่องมาจากการอบชุบ
• การตรวจสอบหาสาเหตุของการแตกร้าวในการใช้งาน และการป้องกัน
• การยืดอายุการใช้งานของเครื่องมือ
• การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับงานเชื่อม
• การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับงานหล่อ และงานทุบขึ้นรูป
• การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับคุณภาพของผลิตภัณฑ์หล่อ และผลิตภัณฑ์ทุบขึ้นรูป
• อื่น ๆ